Tomasz Sikorski Nauka widzenia kości 4-15 maja Tomasz Sikorski Urodził się w 1953 w Warszawie. Studia: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1974-79. W latach 1979-87 prowadził PRACOWNIĘ DZIEKANKA, interdyscyplinarny ośrodek artystyczno-edukacyjny ASP i Akademii Muzycznej w Warszawie. W latach 1985-88 wykładał w uczelniach artystycznych w USA. W latach 1992-2003 prowadził pracownię Intermediów na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od roku 2003 jest profesorem w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi i w Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach, gdzie prowadzi pracownie Multimediów. Autor około 80 wystaw i pokazów indywidualnych. Brał udział w ponad 100 wystawach i prezentacjach zbiorowych. Mieszka w Warszawie. NAUKA WIDZENIA KOŚCI Kości są wszędzie wokół. Tkwią w ziemi i leżą na jej powierzchni. Bieleją na stepach, pustyniach, na polach i w lasach. Zalęgają dna mórz. Gromadzą się na cmentarzach. Są ogryzane i zjadane. Walają się po śmietnikach. Zmielone wracają w karmie dla zwierząt. Są symbolem istoty życia, jego przemijalności i trwałości. Są śmieciem, odpadkiem i surowcem. Są najtrwalszym, najbliższym mineralnej skale, elementem ciał zwierząt. Każdy człowiek ma ich dwieście. Kości są niewidoczne dopóki ciało żyje. Dopiero po śmierci możemy zobaczyć ich misterną strukturę, ich doskonale wyrafinowaną konstrukcję. Wysuszone do białości kości dzwonią jak porcelana. Przez ich perfekcję przeziera kruchość, prostota i zwyczajność. Widzenie kości to akt pośmiertny. Nie zwyczajny. ... NAUKA WIDZENIA KOŚCI, prezentowana po raz pierwszy w listopadzie-grudniu 2003 w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, to mój drugi (po NAUCE SŁUCHANIA KOŚCI, zrealizowanej w 2001 roku w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie) projekt artystyczny związany z kośćmi. Wystawa ta konfrontuje widza z jego własnymi kośćmi, a te jego kości - gnaty zestawia z innym gnatem, rozłożonym, jak mechanizm szkieletu, na najdrobniejsze części. W każdej z tych części jest refleks całości. Tomasz Sikorski