Artur Winiarski
Uśmiechnięty Czerwony Smok

Chiny są tajemnicą. Za maską kurtuazyjnego uprzejmego uśmiechu skrywają swe myśli i uczucia. Artystycznym wyrazem tej tajemnicy są od tysięcy lat chińska sztuka, literatura, teatr. Również  współcześni artyści chińscy często sięgają po takie strategie twórcze i środki wyrazu, które nie dają się jednoznacznie odczytać. Obrazy, rzeźby, filmy czy kadry fotografii skrywają nieodgadniony świat uczuć, emocji i poglądów, których istota nigdy nie powinna zostać do końca ujawniona. Ich autorzy, przyczajeni i skryci, nie mają zamiaru się odsłonić.

Fotografie chińskich marynarzy, którzy przybyli na kilka dni do Gdyni pod koniec 2015 roku są wyrazem tego nieuchwytnego powiewu tajemnicy. Uprzejme, niekiedy zakłopotane uśmiechy, pod których maskami ukrywają swe myśli, stały się symbolem wizyty chińskich okrętów w Polsce, ale też znakiem enigmy Dalekiego Wschodu. Zagadkowym uśmiechem Chin. Fotografie zostały wykonane w technice polaroidowej. Używam jej od pewnego czasu jako antidotum wobec nieznośnej precyzji techniki cyfrowej. Chemiczna fotografia natychmiastowa, jaką jest zdjęcie polaroidowi, jest wyrazem nostalgii za fotografią materialną, ale też za unikatem. A więc za dziełem sztuki. Tysięczne możliwości „strzelania” całymi sekwencjami serii zdjęć, jakie daje aparat cyfrowy, a następnie możliwość ich niekończącego się przetwarzania nieomal likwiduje unikatowość dzieła fotograficznego. Tę cechę zachowuje w pewnej mierze fotografia polaroidowa. Intuicyjna, ryzykowna, nieprzewidywalna i… kosztowna jest zarazem czuła na niedopowiedzenie, impresyjnie „miękka”, w jakiś sposób malarska, zachowuje tajemnice i ulotność chwili fotografowania.  W moim przekonaniu otwiera możliwość, daje pewną szansę na uchwycenie enigmatycznego uśmiechu Smoka, który skrywa swe myśli i uczucia.
Artur Winiarski   

Artur Winiarski (ur. 1960 r.), doktor habilitowany, profesor ASP w Warszawie, malarz. W latach 1989-1994 studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni malarstwa prof. R. Ziemskiego i tkaniny prof. S. Andrzejewskiego. Wcześniej, w roku 1986 roku, ukończył Wydział Polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1987-1988 odbył służbę wojskową jako podchorąży rezerwy w Szkole Wojsk Zmechanizowanych w Elblągu, w ramach SPR, gdzie oprócz strzelania z kałacha i biegania po poligonach malował plansze propagandowe. Obecnie prowadzi pracownię malarstwa dla I roku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Autor wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych m.in. w „Elektrowni” w Radomiu, „Domu Sztuki” w St. Petersburgu (Rosja), Forum fur Kunst w Heidelbergu (Niemcy), Muzeum Akademii  Sztuki w Mińsku (Białoruś), Centrum Sztuki Nonkonformistycznej „Puszkinskaja 10” w St. Petersburgu (Rosja). Kurator wielu wystaw, m.in. Miejsce Malarstwa, 100% Malarstwa, Marek Wyrzykowski. Outsider, Jarosław Modzelewski. Nagroda J. Cybisa, ASP W/WM15 we Wrocławiu, Malerei oder Bild w Heidelbergu. Autor licznych publikacji prasowych, książkowych i katalogowych o malarstwie. Zajmuje się wyłącznie malarstwem, którego tematem od pewnego czasu pozostaje pejzaż postsowiecki, ujmowany w różnych aspektach: symbolicznym, realistycznym, emocjonalnym. Próbuje ten świat opisać językiem malarstwa: materii, koloru, światła, gestu. Wciąż eksperymentuje ze środkami wyrazu, by intuicyjnie pobudzić reakcję na wydawałoby się odległe już zjawiska i wydarzenia, ukryte znaki, symbole, piktogramy, rytuały, zachowania, różnego rodzaju ostańce kultury epoki radzieckiej, jakich jest wokół nas wciąż jeszcze tak wiele. Podejmuje malarskie próby synkretyzmu, łącząc pierwiastek malarski z literackim.