Usługa języka migowego
A A A
Instagram Facebook YouTube

Dorota Brodowska i Maria Natalia Znosko
Zachód słońca w New Face City

widok sali, w pierwszym planie obiekty zbudowane z wielu prostopadłościanów oklejonych zdjęciami twarzy, wewnątrz metalowe elementy komputerów oraz plastikowe kasety wideo

 

kompozycja zbudowana z wielu prostopadłościanów oklejonych wyciętymi z gazet zdjęciami twarzy

Dorota Brodowska. Fragment ekspozycji

 

 

prostopadłościan oklejony małymi zdjęciami twarzy wyciętych z kolorowych i czarnobiałych gazet, w środku wycięty otwór, w którym umieszczony jest plastikowa podstawa monitora

Praca Doroty Brodowskiej

 

w pierwszym planie wiszące na ścianie kolorowe pastele

pastele Marii Natalii Znosko

 

prostopadłościany oklejone małymi zdjęciami twarzy wyciętych z kolorowych i czarno białych gazet. Na niektórych namalowane twarze i kolorowe płaszczyzny

prace Doroty Brodowskiej i Marii Natalii Znosko

 

prostopadłościany oklejone małymi zdjęciami twarzy wyciętych z kolorowych i czarno białych gazet, w niektórych obiektach umieszczone maski i wymalowane twarze

prace Doroty Brodowskiej

 

Wystawa „Zachód słońca w New Face City” Doroty Brodowskiej i Marii Znosko nawiązuje tytułem do cyklu
wcześniejszych wystaw, jak choćby „New Punk City”. Malarstwo Brodowskiej określane często terminem „malarstwo
materii” jest zjawiskiem wyjątkowym. Jej prace oscylują pomiędzy malarstwem, rzeźbą a kolażem. Ich
trójwymiarowość przywodzi na myśl eksperymentalne, przestrzenne obrazy Tytusa Czyżewskiego, które niestety nie
przetrwały drugiej wojny światowej. Z kolei użycie fragmentów fotografii nawiązuje do prac niemieckiego artysty Kurta
Schwittersa. Geometryczne prostopadłościenne formy przypominające współczesną architekturę, zamieszkują
trójwymiarowe maski jakby wyglądające z uchylonych okien. Ale twarzy jest znacznie więcej. Bladoróżowy melanż
pokrywający te architektoniczne konstrukcje, przy bliższym przyjrzeniu okazuje się mnóstwem niewielkich twarzy
powycinanych z kolorowych pism i ponaklejanych na siebie.
Twórczość Marii Znosko przypomina wczesne obrazy Wasyla Kandyńskiego. Żywe, radosne kolory układają się w
abstrakcyjne kompozycje przywodzące na myśl czasem zachód słońca, czasem kwitnącą łąkę. Wrażliwość na kolor
oraz poczucie kompozycji autorki sprawiają iż obrazy te prezentują się bardzo efektownie.
Wystawa podzielona jest na trzy części, dwie z nich to indywidualne prace obu artystek, trzecia to prace wspólne. Na
trójwymiarowe, architektoniczne i często czarno-białe prace Brodowskiej nałożone są kolorowe kompozycje Marii
Znosko przypominające ciepłe promienie zachodzącego słońca oświetlające zimną, szarą architekturę bloków
mieszkalnych.
Anatol Karoń

Dorota Brodowska – malarz i reżyser teatralny. Ukończyła wydział malarstwa w warszawskiej ASP. Dyplom w
pracowni prof. Ludwika Maciąga. Miała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i brała udział w kilku wystawach
zbiorowych. Ważniejsze realizacje: spektakl autorski „Ostatnie ukrzesłowienie” w Teatrze Rozmaitości w Warszawie,
spektakl autorski „Strzałka czasu” na Festiwalu „Ciało i umysł”, mozaiki na osiedlu Artystyczny Żoliborz, aranżacja
przestrzenna na osiedlu „Kamionkowska”. Prace w kolekcjach m.in. Krystyny Czartoryskiej, Galerii Zderzak, Centrum
Solidarności w Gdańsku.
Maria Natalia Znosko – malarka i poetka. Nagradzana w konkursach jednego wiersza. Zajmuje się malarstwem i
kolażem. Wystawy w: Galerii Młynek w Warszawie, Staromiejskim Domu Kultury, Centrum Promocji Kultury Praga
Południe, Kredensie pod oknami. Prace w kolekcjach prywatnych.

 

zdjęcia: Ignacy Skwarcan